Historia

Miejska Biblioteka Publiczna im. Adama Mickiewicza kontynuuje dzieło pierwszej publicznej biblioteki w Lubartowie, którą była Biblioteka Polskiej Macierzy Szkolnej. Została ona otwarta dla czytelników dnia 27 września 1909 roku w budynku przy ulicy Lubelskiej 16. Księgozbiór liczył wówczas 437 tomów, a wypożyczanie było odpłatne. Opiekunką księgozbioru i bibliotekarką została pani Stanisława Kosior. Statystyki wykazują, że najpoczytniejszymi wówczas autorami byli: J. I. Kraszewski, A. Gruszecki, S. Wyspiański, K. Tetmajer, W. Berent, S. Reymont, S. Żeromski. Znaczna część książek z tamtego okresu zachowała się do dnia dzisiejszego. Biblioteka w owych latach udostępniała także czasopisma. Niestety, w czasie I wojny światowej, część zbiorów uległa zniszczeniu, ale już w roku 1917, staraniem inspektora szkolnego Michała Dubaja, Biblioteka wznowiła swoją działalność. Mieściła się wówczas przy ulicy Lubelskiej 24. Nową bibliotekarką została pani Janina Łaszczówna. Z chwilą reaktywowania Koła Polskiej Macierzy Szkolnej w dniu 13 stycznia 1926 r. do Zarządu Macierzy wszedł ks. Aleksander Szulc, który w roku 1930 przejął kierownictwo Biblioteki, a funkcję bibliotekarki powierzono pani Helenie Polakównej. Biblioteka zmieniała lokale, mieściła się kolejno przy ulicy Lubelskiej 16, a później przy ulicy Legionów 15. Utrzymywana była przede wszystkim przez miejscowe Koło Polskiej Macierzy Szkolnej. W 1935 r. dzięki subwencji Magistratu zrezygnowano z opłat abonamentowych czytelników. Powiększał się też księgozbiór (np. w 1931 r. liczył około 2.000 woluminów). Największych zakupów dokonano w latach 1927-1934. W roku 1931 z Biblioteki korzystało 318 czytelników (tj. 4,1% mieszkańców Lubartowa), ale w roku 1939 zanotowano już 544 czytelników. W dalszym ciągu największym zainteresowaniem korzystających z księgozbioru cieszyła się beletrystyka.

W czasie okupacji niemieckiej Bibliotece udało się prowadzić działalność aż do 1942 roku. Później znaczna część księgozbioru została ukryta przez ks. Aleksandra Szulca i jego współpracowników: Jadwigę Kęcik, Marię Iwanos (nauczycielki), Józefa Dereckiego i innych. Dzięki konspiracyjnym działaniom ks. A. Szulca księgozbiór w okresie okupacji nie doznał większych strat.

W 1948 roku Biblioteka przeszła pod Zarząd Miejskiej Rady Narodowej. Oficjalne jej otwarcie nastąpiło 15 stycznia 1949 roku. Księgozbiór liczył wówczas 4.200 woluminów. Nadano jej nazwę: Publiczna Biblioteka Miejska im. A. Mickiewicza w Lubartowie. Mieściła się przy ulicy Żabiej 3 (później przy ul. 25 Października 5 - teraz Legionów, następnie przy ul. Cmentarnej 10 i obecnie przy ul. Lubelskiej 36). Pierwszą bibliotekarką po wojnie była pani Zofia Romańska, która z pełnym oddaniem przepracowała 30 lat (do 1978 r.). Następnie jej miejsce zajęła pani Alicja Rokicka (pracowała do emerytury w 2003 roku).

Biblioteka przechodziła różne zmiany organizacyjne. W 1955 roku została połączona z Powiatową Biblioteką, a w 1975 roku stała się częścią Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Od l stycznia 1992 roku jest biblioteką samorządową.